2552-08-08

อัจฉริยะสร้างสุข by หนูดี วนิษา เรซ


เคยอ่านหนังสือเล่มนี้กันมั้ยคะ?

หนังสือปกเขียวเล่มนี้มีชื่อว่า "อัจฉริยะสร้างสุข" คู่มือความสุขจากคุณหนูดี วนิษา เรซ เป็นผลงานชิ้นที่สามหลังจากคลอด "อัจฉริยะสร้างได้" และ"อัจฉริยะเรียนสนุก"
แน่ นอนว่างานเขียนของนักวิจัยเช่นคุณหนูดีย่อมกล่าวถึงหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ และมีงานวิจัยรองรับเป็นปกติ(ของคุณหนูดี) เพราะฉะนั้นอ่านๆ ไปก็จะเจอคำว่า "จากงานวิจัยพบว่า..." หรือ "มีงานวิจัยจาก..." เป็นต้น

เมื่อ ครั้งเรียนปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด คุณหนูดีเคยลงทะเบียนเรียนในรายวิชา Positive Psychology หรือ จิตวิทยาเชิงบวก เป็นวิชาที่แตกแขนงจากสาขาแม่คือ วิชาจิตวิทยานั่นเอง และหนังสือเล่มนี้ก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างนับแต่นั้น

จาก ห้องเรียนวิทยาศาสตร์ความสุข(The Science of Happiness) ที่บอกว่า ความสุขเป็นเรื่องที่สร้างได้ ทดลองได้ และพิสูจน์ได้ตามหลักวิทยาศาสตร์ คุณหนูดีจึงขยายความให้พวกเราเพิ่มเติมว่า สมองเราทำอะไรกับความสุขได้บ้าง ความสุขให้อะไรกับสมองบ้าง ทั้งยังวิธีคิด วิธีทำในการสร้างความสุขในแต่ละบท และแต่ละวิธีก็เป็นวิธีง่ายๆ ยกตัวอย่างเช่น

บทหนึ่งบอกไว้ว่า "สิ่งธรรมดาคือสิ่งพิเศษ" ถ้าคุยกับฝรั่งก็ต้องบอกว่า "Look for the extraordinary in the ordinary"...มองหาความพิเศษจากสิ่งที่ธรรมดา

ก็แล้วความพิเศษจากความธรรมดามันคืออะไรล่ะ?

คุณ หนูดีบอกเราว่า "เรามีตัวเลือกวิธีใช้ชีวิตง่ายๆ แค่สองแบบเท่านั้น คือ หนึ่ง ใช้ชีวิตเหมือนกับว่าทุกเรื่องในโลกเป็นเรื่องพื้นๆ ธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษหรือน่าสนใจ หรือว่า สอง ใช้ชีวิตเหมือนกับว่าทุกสิ่งในโลกนี้ช่างเป็นสิ่งมหัศจรรย์ และแม้แต่เรื่องธรรมดาที่สุดก็เป็นเรื่องราวอันมหัศจรรย์ของจักรวาลที่กำลัง แสดงตัวอยู่ตรงหน้าเราทุกวินาที ขอเพียงเรามีเวลาสังเกตจนเข้าใจอย่างลึกซึ้ง"

สมมุติ นะคะว่า ณ วันนี้ตาสองข้างของเราคือความธรรมดาของตัวเรา จะตาโต ตาตี่ หรือมีตีนกาเพิ่มมานั่นไม่ใช่ประเด็นหรอกค่ะ มันอยู่ที่ว่าหากวันหนึ่งดวงตาไม่ได้อยู่กับเราแล้ว พูดง่ายๆ ก็คือถ้าเราตาบอดล่ะคะ? เราจะคิดถึงความธรรมดานั้นขึ้นมาทันทีถูกหรือเปล่า แม้แต่มือ เท้า อวัยวะส่วนอื่นๆ หรือแม้กระทั่งคนที่เรารัก คนที่เราเห็นหน้าอยู่ทุกวัน บางวันเราอาจรู้สึกเบื่อหน่ายด้วยซ้ำไป เคยเบื่อเสียงแม่เรียกกินข้าวตอนเราคุยโทรศัพท์มั้ยคะ? เคยทะเลาะกับน้องเพราะแย่งรีโมททีวีหรือเปล่า เคยทะเลากับแฟนเพียงเพราะอยากกินอาหารคนละอย่างถูกมั้ยคะ ความธรรมดาเหล่านี้แหละค่ะที่เรามักจะไม่ใส่ใจจนเมื่อเราต้องเสียมันไป เพราะฉะนั้นจงรีบชื่นชมความธรรมดาตั้งแต่ตอนที่มันมีอยู่นะคะ

เพราะสิ่งธรรมดา...แท้จริงแล้วคือสิ่งที่พิเศษที่สุดแล้วค่ะ

นอก จากบทนี้แล้วยังมีเรื่องอื่นๆ อีกมากมายรอให้พวกเราหาอ่านกันได้ ทั้งจากประสบการณ์ตรงของคนเขียนเอง และจากคำบอกเล่าของอาจารย์และบุคคลอื่นๆ อีกหลายท่าน

ps.

  • ของกินกับหนังสือเป็นสองอย่างที่เจ้าของบล๊อกไม่เสียดายตังค์ซื้อ
  • เมื่อไหร่สาขาบัญชีจะลงทุนเชิญคุณหนูดีมาบรรยายมั่งฮึ?
  • อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วทำให้รู้ว่ามหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดมีอายุสี่ร้อยกว่าปีแล้ว
  • สี่ร้อยกว่าปีที่แล้วเมืองไทยทำอะไรอยู่หว่า....
  • ถ้าเสียดายตังค์ซื้อยืมเจ้าของบล๊อกได้ค่ะไม่คิดค่าเช่า(แต่อย่าทำยับ)
  • อัจฉริยะสร้างได้ กับ อัจฉริยะเรียนสนุกก็มีค่ะ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น